14 december 2021
Humans of Inburgering 2013-2022 geeft gezicht aan inburgeraars die vastlopen onder het huidige inburgeringsbeleid, dit doet het project aan de hand van een reeks persoonlijke verhalen opgetekend door journalist Iris Timmermans. Ook dit tweede portret met Romio is in december 2020 opgetekend. De verhalen zijn uiteenlopend maar laten allen zien: het strikt handhaven van het huidige inburgeringsbeleid is onrechtvaardig, pakt averechts uit en richt schade aan. En daar heeft helemaal niemand iets aan.
“Ook de hulp vanuit de gemeente verliep stroef. Toen ik in 2014 aankwam in Nederland, was ik niet van plan om te studeren. Maar door het soort banen dat de gemeente mij aanbood, wist ik al snel dat mijn leven hier moeilijk zou worden zonder diploma. Meerdere keren probeerde ik mijn klantmanager van de gemeente te overtuigen dat het voor mijn toekomst goed was als ik mocht studeren. Maar zij gaf aan dat studeren niet de bedoeling was. Ik moest juist zo snel mogelijk een baan vinden, iets dat aansloot bij de arbeidsmarkt. Nadat ik een aantal examens had behaald op B1, werd ik door de gemeente begeleidt naar de functie productiemedewerker in een fabriek. In het begin vond ik het prima, ik zag het als een kans om de taal te oefenen, een netwerk op te bouwen en mijn vaardigheden te verreiken. In de praktijk werkte dit anders. Het waren slechte werkomstandigheden en op de multiculturele werkvloer werd amper Nederlands ges