9 september 2020
“17 dagen na aankomst in Nederland ben ik gestart met werken. Ik moest geld hebben om mijn lessen voor de inburgering te betalen. Pas na een jaar kwam ik erachter dat ik als gezinsmigrant hier ook een lening voor kon aanvragen. Mijn snelle start met werk heeft voor veel stress gezorgd. Ik wilde de Nederlandse cultuur leren kennen, maar ik begreep niemand. Ik sprak wel wat woorden, in mijn land had ik al Nederlands op A1 niveau geleerd. Hallo, goedemorgen, eet smakelijk. Maar we begrepen elkaar niet. Ik werkte in de productie bij een multinational met zo’n 1.000 collega’s tegelijk per dag. Zoveel verschillende mensen uit verschillende landen. En zelfs in Nederland hebben jullie verschillende culturen. Friesen, Groningers, mensen uit het zuiden. Jij denkt dat je mijn cultuur kent, ik denk die van jou. Maar eigenlijk doen we dat niet. Er waren fouten in communicatie, cultuurproblemen, discriminatie. Ik ben bespuugd, gepest. Het had effect op mijn gezondheid, mijn hoofd. Uiteindelijk ben ik weggegaan, mijn baas wilde het niet maar ik moest. Voor mijzelf. Toen ben ik gestart met de inburgering. In anderhalve maand heb ik bijna alle examens gehaald. Alleen schrijven was lastig, daar had ik ruimte voor nodig in mijn hoofd. Die heb ik een jaar later gehaald. Ja, ik heb nu mijn inburgeringsdiploma behaald. Het papiertje op zak. Maar ben ik nu Nederlands? Nee, zo werkt het niet. Misschien begrijp ik de Nederlandse cultuur nu iets beter, maar ik weet nog steeds maar 30%. De inburgering is een politiek verhaal. Het is mooi van de buitenkant maar het raakt de realiteit niet. Nooit. Bij KNM heb ik niks geleerd over discriminatie op de werkvloer in het vrije Nederland. Als ik hulp had gekregen in het begin, was alles vast anders geweest. Iemand die me kon helpen, die mij advies gaf. Aan wie ik situaties van werk kon uitleggen, en dat die persoon zegt: ‘Nee, dit is niet normaal, ja dit wel en dat komt door dit of dat.’ Dan had ik de mensen vast beter begrepen. En mijn eigen grenzen kunnen aangeven.”
~ Souheil is in 2017 naar Nederland gekomen als gezinsmigrant.
Dit portret is onderdeel van het project Humans of Inburgering. Bekijk hier de portretten van andere inburgeraars.
